गजल
गजल
नवराज बुढा "नवीन उदासी"
मोति दानाहरु फलाउनुथ्यो गाउँमै बसेर।
आइयो मुग्लान दलालिको जालमा फसेर।
जन्म्यौ त्यै माटोमा हुर्क्यौ त्यै बस्तिमा,
भुल गर्यौ जिन्दगिकै सधै परदेश बसेर।
सुख्खा भयो होला गैरी खेतबारी पनि,
फर्किउँ ए ! साथी केही गरौं घुँडा धसेर।
पछि परिरह्यौ हामी बिकासको बाटोमा,
जाउँ है अब सबै अघि बढौ कम्मर कसेर।
ज्यानै फाली पराइ देशको भलो कति गर्नु,
संघर्ष गर्नुछ स्वदेशमै बेरोजगार बाट हटेर।