मर्नेहरु त....
गजल
मर्नेहरु त सधैलाई, मरेर जान्छन।
खै ! कसरी के के, गरेर जान्छन।
बिर्सुं भन्दा याद आउँछ मनैभरी,
छरपस्ट सम्झना, छरेर जान्छन।
छरपस्ट सम्झना, छरेर जान्छन।
सुखै सुख होला सायद त्यो ठाउँ,
दुःखको खोलिहरु, तरेर जान्छन।
दुःखको खोलिहरु, तरेर जान्छन।
फुल्नु त पर्थ्यो फर्केपछी कोपिला,
किन खै ! नफुल्दै, झरेर जान्छन।
किन खै ! नफुल्दै, झरेर जान्छन।
रुँदै या त हाँस्दै जान्छन जानेहरु,
सबैको गहमा आँसु,भरेर जान्छन।
सबैको गहमा आँसु,भरेर जान्छन।
नवीन उदासी
©navarajbudha.com.np